Buna nazaran H.B., pişman olmadığını belirterek “Burada her şey var. Orada iş yoktu, güç yoktu. Açtım yav. Bak düşün burada her gün et yiyorum. Ben orada et yiyemiyordum” dedi.
Türkiye’den Almanya’ya gri pasaportla (hizmet pasaportu) giden 45 bireyden 43’ünün dönmediğinin anlaşılması üzerine başlayan tartışmalar sürerken, Habertürk gazetesi muharriri Sevilay Yılman bu metotla gidenlerden biri olan H.B. ile konuştu.
Yılman’ın aktardığına nazaran H.B., Bingöl’de yaşayan herkesin bu yolla Almanya’ya gidildiğini bildiğini söyledi. “Yeter ki 6 bin euro’nuz olsun” diyen H.B., daha yüksek sayıların söylem edildiğinin hatırlatılması üzerine “Doğru. 20 bin euro’yu veren kek de var. Benden de evvel 10 bin istediler. Dedim benim hepi topu 6 binim var. Öteki da verecek param yok. Eli mahkum kabul ettiler” tabirini kullandı.
H.B., kendisine “Nüfus cüzdanınla parayı getir, gerisini bize bırak” dendiğini belirterek “Öyle de oldu. Parayı götürdüm söyledikleri emanetçi adrese. 15 gün sonra gri pasaport elimdeydi” bilgisini verdi.
Kamuoyunun Almanya’ya giden bireylerin sayısının 45-50 sandığını vurgulayan H.B. bunun yanlış bir bilgi olduğunu söyledi. H.B., “Sırf bizim Bingöl’den benim tanıdığım, burada hala görüştüğüm 150 kişi var. 2019-2020 yılları ortasında Bingöl’den en az 450-500 kişi bu türlü çıkarıldı. Bu işin merkezi de Bingöl’dür. Siz oraya yeterlice bir bakın bence” diye konuştu.
Bu işin temel mimarının, Yılman’ın yazdığı üzere Ali Ayrancı olduğunu tez eden H.B., “Bingöllüdür kendisi ve etrafı çok geniştir. Eli kolu çok uzun bir vatandaştır… Bir de Sedat diye biri var. Soyadını bilmiyorum ancak İstanbul’da yeniden Bingöllü biri” dedi.
Devamında Yılman’ın yönelttiği sorular ve H.B.’nin bunlara verdiği cevaplar şöyle:
– Giderken hiç sorun yaşadınız mı yolda?
Hiçbir sorun yaşamadık. Otobüsten inmedik bile. Geliyorlardı alıyorlardı pasaportları elimizden. Götürüp damga vurduruyorlardı. Tekrar yola devam ediyorduk…
Ne oldu pekala pasaportun? Ne yaptın?
Geri verdik. Teslimat bittiği anda elimizden aldılar. Zati kaide oydu. Varır varmaz vereceksiniz pasaportları diye…
– Artık pasaport yok ne yapıyorsun pekala? Orada hangi kimliğini kullanıyorsun?
Bir kimlik kullanmama gerek yok. Kimse bilmiyor ki benim burada olduğumu. Almanya benden habersiz.
‘Kaçak üzere yaşamıyorum, geziyorum da, dolaşıyorum da’
– Nasıl yaşıyorsun pekala? Kaçak olarak güç olmuyor mu?
Valla sıkıntı olmuyor. Kaçak üzere yaşamıyorum. Geziyorum da, dolaşıyorum da… Kimse sormuyor ki bana sen kimsin, nesin diye… Bir bekar meskeninde kalıyorum arkadaşlarla. İnşaatlarda çalışıyorum. Bir sorun yaşamıyorum şu anda….
– Lakin bir gün yaşayacaksın illa ki…
O vakit da Allah büyüktür. Başımızın devasına bakarız inşallah…
‘Gelenlerin birden fazla iltica miltica edemiyor’
– Birden fazla insan iltica etmiş deniliyor. Sen niçin etmedin?
O çok hakikat bir bilgi değil. Başvuranlar oldu evet lakin Almanya olumlu karşılık vermedi daha. Zira ne diye gidip iltica edeceğim. Dese ki sen niçin geldin buraya… Desem; ‘Siyasiyim… Ülkemde baskı görüyorum’ filan. İnanır mı Almanya? Demez mi; ‘Kardeşim gri pasaportla girişin var senin. Madem ülkende baskı görüyordun, zulmediyorlardı. Nasıl aldın bu gri pasaportu?’ O palavra ablacığım. Gelenlerin birçok iltica miltica edemiyor. Kaçak yaşıyoruz hepimiz.
– Pekala siyasi bir tarafın var mı?
Hiç o denli bir tarafım yok ablacığım. Ben ekmeğimin kaygısında bir beşerim. Buraya da ekmeğimi kazanmak için geldim. Allah’a çok şükür mutluyum da. Âlâ berbat kazanıyorum. Bir oğlum var Bingöl’de. Ona rahat rahat bakıyorum. Lakin adımı yazmayın lütfen. Kendim için korkmuyorum. Ailem orada. Oğlum var. Onların başına bir şey gelmesin…
– Ne yapacaksın bundan sonra pekala?
Valla bir şey yapmayacağım… Gittiği yere kadar bu türlü götüreceğim… Yakalanana kadar artık…
‘Bak düşün burada her gün et yiyorum’
– Mutlu musun pekala? Pişmanlık duyuyor musun?
Niçin pişman olayım ki? Burada her şey var. Orada iş yoktu, güç yoktu. Açtım yav. Bak düşün burada her gün et yiyorum. Ben orada et yiyemiyordum. Eşim vefat etti. Bir tane oğlum var. Onu memnun edecek kadar para kazandıktan sonra gerisi değerli değil…
– Pekala Almanya’daki kontaklar kim?
Her kentte başka bir kontakları var. Bir kişi değil ki! Siz bir adedini yazdınız. Ersin Kilit. Ondan diğer bir sürü isim var. Uyduruk şirketler kurmuşlar burada. Onlar üzerinden davet yaptırıyorlar. Diyorlar ki; ‘Gelenlerin tüm masraflarını bu şirket karşılayacak’ Belediyeye veriyor listeyi. Belediye de vazifeli diye müracaat ediyor valiliğe. Alıyor gri pasaportu. Mis üzere. Hiç sorun yaşanmadan getiriyor seni…
‘Benim ne cürmüm var, bu türlü bir imkan sunulmuş, bunu kullanmışım’
– Evet mis üzere de… Lakin bu büyük cürüm sonuçta…
Benim ne kabahatim var? Ben bana bu türlü bir imkan sunulmuş bunu kullanmışım. Kime deseler seni bu yolla Avrupa’ya götüreceğiz. Kim yok der? Haftada 3 ya da 4 otobüs geliyor. Düşünün…
– Hala gelen var mı?
Kesildi son periyotta lakin Kovid yüzünden. En son geçen Eylül’de geldi birkaç otobüs. Ortaya salgın girdi diye durdu yoksa çok hoş bir sistem bulmuş adamlar. Tıkır tıkır işliyordu…
‘Ben FETÖ METÖ bilmem kardeşim’
– Benim anladığım kadarıyla bu yolla giden 1000’in de üzerinde…
Ne 1000’i hanımefendi? Ne 1000’i… Diyorum ya! Yalnızca Bingöl’den 450-500 kişi geldi. Yalnız sizden bir ricada bulunacağım. Birtakım yerlerde gördüm diyorlar ki; FETÖ’cüleri kaçırmışlar… Bu benim çok zoruma gitti. Ondan esasen size ulaşmak istedim. Ben FETÖ METÖ bilmem kardeşim. 5 vakit namaz kılan Müslüman bir beşerim. Ben devletçi bir beşerim. Ülkemi seviyorum. Ben buraya hain olduğum için falan gelmedim.
Ekmek param için geldim. Çalışmaya geldim. Keşke bu türlü bir şeye mecbur kalmış olmasaydım fakat kimse bizi FETÖ METÖ ya da PKK MKK diye konuşmasın. O denli bir şey olsaydık devletin GBT soruşturmasından pak çıkar mıydık? Bize gri pasaport verilir miydi? Gerimizden bu türlü konuşulması çok ayıptır. Ne FETÖ bilirim ben ne PKK şu bu. Benim bir bildiğim ekmek parasıdır…