Türkiye’den Canan Eraslan’ın yazısından alıntı
Çok yatırım yaptı, çok ‘insan’ yetiştirdi ülkede. Daha evvel okuduğum ve ders niteliğindeki kelamlarını, geçtiğimiz günlerde kızı; çok kıymetli endüstrici, yatırımcı olmasının yanı sıra; idealist, gülen, seven, hayattan keyif almayı bilen sevgili Leyla Alaton tekrar paylaştı:
“Paranın iki kişiliği vardır…
Birincisi; para bir değiş-tokuş aracıdır. Para vererek yiyecek, giyecek, konut, bark, hatta sıhhat satın alabilirsiniz. İkincisi ise parayla gelecek korkusunu yenersiniz.
Ama para ötesi, yani para üstü bir husus daha vardır. Ki bunu parayla satın alamazsınız. Bunu ismi zevk ve keyiftir.
Zevk almak, keyif duymak fakat KÜLTÜR ile mümkündür. Fotoğraftan zevk almak için stantlar ücretsiz. Konserler de kıymetli değil, tiyatrolar hamburger fiyatına.
Aşk ve sevgi esasen bedelsizdir.
Kötü gün parası kadar, tahminen ondan daha da kıymetli olan bu zevkler ve mutluluklardır. Bunlara sahip olmak fakat kültürle mümkündür. Para kazanmaya emek verdiğiniz kadar kültür edinmeye de emek verin.
İster genç olun, ister yaşlı.
Yaşınızla barışık değilseniz aslında ihtiyarsınız demektir!
Şimdiki tutkulu projem bir ceviz ormanı yetiştirmektir. Fidanları dikmeye başladım bile. Ceviz fidanı, 8 yıl sonra ağaç olup ceviz verirmiş. Artık 76 yaşındayım, yani 84 yaşımda ceviz kıracağım. Bu kere kendi cevizlerimi…”
Ne çok istemiş ki, kendi cevizlerini kırabilmiş İshak Bey… Bu dünyada 1927 yılında başlayan ömrü, 2016 yılında sona ermişti. Yani 89 yaşında… Ne memnun ona ki, kendi cevizini kırma hayal ve emeline ulaşırken, geride kalanlara da büyük bir maksat bırakmış… Hayatı yaşama hedefi…