Hülya Güler, sıfırdan dünya devi olan Polimeks’deki ayrılığın nedenini yazdı….
Polimeks’in ortakları ‘çocukları için’ ayrıldı
Ayrılıklar zordur. Hele de şirket ortaklarının ayrılması daha da zordur. Lakin bugün size Türkiye’nin bilhassa memleketler arası projeleriyle öne çıkan müteahhitlik firmalarından Polimeks’in, 3 ortağının ayrılış hikayesini anlatacağım. Ortak geçmişleri çocukluk yıllarına kadar giden Erol Tabanca, Cem Siyahi ve Abdullah Gözener, 1995 yılında kurdukları Polimeks’teki iştiraklerini sessiz sedasız sonlandırdı.
Eskişehir’deki Odun Pazarı Çağdaş Müzesi’nin de kurucusu olan Polimeks, Türkmenistan’da havalimanı dahil 130’a yakın anıtsal projeye imza atmış, Dünyanın En Büyük 250 Milletlerarası Müteahhidi listelerinde birinci 50-60’a kadar yükselmiş bir şirket.
Birbirlerine ‘ortak’ değil, ‘dost’ demeyi tercih eden bu 3 iş insanın işlerinin de yolunda olduğu bir devirde ayrıldıklarını duyduğumda Polimeks’in İdare Konseyi Lideri Erol Tabanca’yı aradım. Tabanca’nın birinci kelamı, ‘ayrılma sebebimiz rastgele bir uyuşmazlık değil’ oldu. ‘Peki, neden/nasıl ayrıldınız?’ diye sordum.
her yaştan iş insanı için kıymetli dersler var:
Evet, ortaklığımızı sonlandırdığımız hakikat. Lakin bu planlı bir paydaşlıktan ayrılma operasyonuydu. Bir ithtilaf nedeniyle değil.
Bu bizim aslında 4 yıl evvel konuşmaya başladığımız bir şeydi. Çocuklarımızın bizim işlerimizden farklı alanlara ilgi duyması, iş hayatlarını o farklı alanlara nazaran şekillendirmeyi istemeleri tesirli oldu.
Çocuklarımızın bizim üzere çok büyük zorlukları aşarak, büyük fedakarlıklar yaparak bu işleri devam ettirmeyi istememelerini anlayışla karşıladık ve planlı bir halde işlerimizi ayırmayı kararlaştırdık.
Bu manada şirketimizi yine yapılandırma yoluna gittik. Bu yeni yapılanma ile çocuklarımızın daha kolay yönetebileceği bir yapı kurguladık. Yapacak diğer da bir şey yoktu. Bunu vaktinde görüp planlamak kıymetliydi.
2.5 yıl evvel Abudullah Beyefendi (Gözener) ile ve kısa mühlet evvel de Cem Beyefendi (Sipahi) ile ayrıldık. Polimeks şu anda yalnızca bende. Cem Bey’in oğlunun Hollanda’da bir at çiftliği var, işlerini oraya yönlendirdi.
Biz de Polimeks olarak tüm müteahhitlik işlerimizi tamamladık ve artık bu alandan çıktık. Artık yalnızca yatırımcı şapkamızla iş yapıyoruz.
Polimeks’in, İngiltere Hollanda, Rusya ve Türkiye’de yatırımları kelam konusu. Bu ülkelerde işletmesini yürüttüğümüz binalarımız ve otellerimiz var. Rusya ve Tataristan’da otel ve konut yatırımımız var.
Hollanda’da eski bir deri fabrikasını aldık. Orayı otel ve ofis kompleksi yapıyoruz. Ayrıyeten Eskişehir’deki Odun Pazarı Çağdaş Müzesi dahil mevcut varlıkların işletmesini yürütüyoruz.
Arşivler, kurdukları şirkete çocuğu üzere davranıp vazgeçemediği için yok olan ortakların hikayeleriyle dolu. Polimeks’in 3 kurucu ortağının öngörüsü ise çocukları için böylesi bir sonu engelleyerek yeni hikayelere fırsat tanıyacak bir adım üzere görünüyor.
BABALARIN FEDAKARLIĞINI BEKLEMEK GERÇEK DEĞİL
Paydaşlığın sona ermesinde çocukların tercihlerinin tesirli olduğunu söyleyince Erol Tabanca’ya kaç çocukları olduğunu sormadan edemedim.
“Benim ve Cem Bey’in 3, Abdullah Bey’in de 2 çocuğu var” dedi. Büyük kızının Eskişehir’deki müzenin başında olduğunu söyleyen Tabanca, kelamlarını şöyle tamamladı:
“Oğlum mimarlık eğitimi alıyor, öteki kızım Londra’da eğitimine devam ediyor. Biz birbirini çocukluktan tanıyan 3 arkadaş olarak kendi ideallerimizi gerçekleştirmek üzere yola çıktık. Artık çocuklarımızın sayısı arttı hepsinin bizim üzere çok uygun mutabakatını, bizim vizyonumuz ve fedakarlık anlayışımız ile hareket etmelerini beklememiz gerçek değil.”
Sabah